België-Canada door de ogen van de supporters

Zoals algemeen geweten bleef de WK-gekte voorlopig uit. Daar deed de nederlaag tegen Egypte een paar dagen voor de start van het WK niet veel goeds aan. Er waren veel twijfels. Niet alleen bij het land waar het georganiseerd werd, maar ook over de selectie van Roberto Martinez. België staat voor een toernooi met twee gezichten. Het wordt 'the last dance' van de gouden generatie en tegelijkertijd moet de afweging gemaakt worden welke opkomende talenten wel al hun kans verdienen. 

Het omstreden WK in Qatar zorgt enkel voor meer commotie. Voetbal is meer dan ooit politiek geladen en dreigt zelfs mee ten onder te gaan. Brengt voetbal vandaag nog mensen bij elkaar of duwt het ze nog verder de polarisatie in? Het WK-dorp in Vilvoorde, 'Desert', moest er ook al aan geloven door de gebrekkige interesse. Het leek me dan ook uiterst interessant om van de fans zelf te horen wat voor bedenkingen door hun hoofd spookten op sportief én politiek vlak. 

Omtrent de vrouwenrechten en erbarmelijke omstandigheden van de arbeiders in Qatar kwamen er twee meningen aan het oppervlak. "Ik hoop dat de Duivels een statement durven maken zoals de Duitsers dat deden met de handen voor de mond tegen Japan". "Ik durf me daar eigenlijk niet over uitspreken. We zijn hier om te genieten van de match maar dat het niet oké is is een feit". 

Tot zover dit donkere thema dat dit WK zeker nog zal blijven overschaduwen.                              Het WK-dorp in Vilvoorde is dus nooit werkelijkheid geworden maar leven de Rode Duivels dan echt niet meer onder de bevolking? Denkt iedereen dat hun hoogtepunt al bereikt is in Rusland vier jaar geleden? Gelukkig werden er op verschillende plaatsen wel grote schermen ingezet. Of het nu in een plaatselijk café was of grootschaliger in een zaal, zouden daar dan wel mensen komen opdagen? En zijn deze lokale evenementen wel de moeite waard voor een gewone ondernemer of zelfstandige? 

Ik besloot zelf de sfeer en de verwachtingen eens op te snuiven in de Qubus in Oudenaarde en kwam tot enkele mooie conclusies die in deze reportage gegoten zijn...

Ondertussen verloren de Belgen van Marokko. Het is nu aan onze sterren om nog een mooi verlengstuk aan ons toernooi te breien zoals ook Messi Argentinië nog een laatste levenslijn kon aanbieden tegen Mexico. De groepsfase overleven is toch echt wel een must. Alleen vrezen we dat er onenigheid heerst binnenin de kleedkamer. Martinez vroeg zich openlijk al af waar de lach bleef vandaag op het veld. Waar die mentale weerbaarheid was. Die vechtlust en passie om voor elkaar en voor het land door het vuur te gaan. Hopelijk is de ploeg nu echt wakker geschud na deze terechte nederlaag want er was natuurlijk ook al die ondermaatse partij tegen Canada. De match tegen Kroatië is dan ook van levensbelang. Het is de enige manier om ons nog te scharen naast de topploegen die aanwezig zullen zijn in de knock-outfase. Aan de fans in de Qubus zal het alvast niet gelegen hebben... 

Bedankt aan Aaron Hoste voor de montage en Victor Schittecatte voor de camerabeelden. Zij maakten dit mede mogelijk!